Ekimdi bi zamanlar.
Kötü bi' ekim.
Şehitler,depremler,ölümler oldu.
Şimdi Kasım geldi ve ben yine umutlandım.
Herşey güzel olur mu diye.
Üzerimize çöken kara bulutlar dağılırmı diye.
Daha kötüsü de var belki ve ben düşünmekten korkuyorum.
Kara bulutlar dağılmaz diye korkuyorum.
Yarın doktora gitmekten korkuyorum.
Perşembe günü -ellerim titreyerek-ders anlatmaktan korkuyorum.
Ve sen Kasım,
Öyle bir gel ki,
Nasıl gönderdiysen Ekim'i bir çırpıda,
Def et tüm korkuları.
Adios.
4 çemkirme:
Ne güzel demişsin Hayalcim.Gitsin bütün kara bulutlar,korkular ..
İçim karanlıktı, dışarıda dediğin gibi ölümler... Kasımın anlamı yoktu benim için. Sıradan bir aydı. Ama umut verdi bu yazı. Kasıma anlam yükledi :)
bak sana şöyle söyliyim perşembe ellerin titremeden ders anlatcaksın.. dualarım seninle :)
Miam saol hayatım,anlattım bitti çok şükür :)
Yorum Gönder