Bu nasıl Mayıs anlayan var mı!

O-la.

Günaydın.
Yazıya başlamadan önce her zaman yaptığım gibi tarihe bakıyorum.
Beş Mayısı gösteriyor.
Havaya bakıyorum sonra.
Yağmurlu ve soğuk.
Sonra tekrar tarihe bakıyorum.
Evet beş Mayıs.
Yağmuru sonbaharı deli gibi seven ben bile katlanamıyorum bu duruma.
Havadurumu sunucularının söylediği bütün yazın normalden yağışlı geçebileceği ihtimali bian korkutuyor beni.
Annem küçükken dondurma yedirmek için ondokuz mayısı bekletirdi hep.
Boğazlarım hemen şişiyomuşta falanda filan.
Şimdiki gibi olsaydı o zamanlar hava heralde otuz ağustostan önce yiyemezdim dondurma.
Oysaki ben şuan bunları düşünmek yerine kalkıp,duş alıp,hazırlanmalıyım.
Ne giyeceğime karar vermeliyim ki bu dengesiz havada kıyafet seçimi yapmak oldukça zor.
Odam -herzamankgibi- çıfıt çarşısından hallice.
Yatağımı toplamalıyım.
Bide kahvaltı tabi.
Sonrasında önce kuzencanla buluşup,
Oradanda gece kalmasına kankama akmalıyım.
Dün trene bindim ben.
-Resimde ona ithafen sanırım-
Kankamla bilmediğimiz yerlere gitmenin verdiği dehşeti yaşamadık desem yalan olur.
Paranoyalar havada uçuştu.

Birde D&Rdan notelook aldım kendime.

Öyle sevimliki.

Yazmaya kıyamadım daha.

Çantama attım yeterince yüküm yokmuş gibi.

Aylardır bitiremediğim kitabımın yanında duruyor usluca.

Merak ediyorsanız söyliyim,
Hala Nutella kavanozunda para biriktiriyorum,
Hala bir D90'ım yok.
Hala bu yazıya ne resim koyacağımı bilmiyorum.
Hala ne giyceğimi bilmiyorum.
Hala Mia'nın yolladığı mimi yapmadım.
Hala burada napıyorum bilmiyorum.
O halde ben gidiyorum.

Adios.

Hayalci kaçar.