Alaycı Kuş

Evet sonunda okudum.
Hemde ne yazıkki jet hızıyla.
Bitmesin diye çok uğraş verdiysem de nafile.
Açlık Oyunları ve Ateşi Yakalamak'ı okuyanlar zaten anladı ne demek istediğimi.
Hee yok ben okumadım niyetim de yok dersen eğer,oku hayatına renk gelir derim.
Otobüste sırf bu kitabı okumak için oturmak istiyebilir,internetin olmamasına üzülmeyebilirsin.
Evet.
Yaparsın bunu.
Her sayfayı okurken gözün alt satırlara kayabilir.
Hatta kaymasın diye orayı elinle kapatabilirsin.
Sonra böyle sürükleyici bir seri ararsın.
Ama bu tadı bulamazsın.

Konuya başlığını veren üçüncü kitap Alaycı Kuş'a gelecek olursak (mavi renk spoiler içerebilir,içermeyebilir de,uyarmadı deme):

Katniss Capitol'e karşı tutumuyla Alaycı Kuş oluyor ve savaş alevleniyor.Tabiki kitap yine sürükleyici.İlk kitabın yeri gönlümde başka olsada,son olgunluğuyla etkiliyor.Bu sefer sokaklar arena.Herşey daha ciddi,daha gerçek,daha karanlık.İlk iki kitaba göre biraz da hüzün var kitapta,savaş var,heleki karakterleri sevdiyseniz içiniz acıyor bazı kısımlarında.Katniss psikolojik sorunlar yaşarken,okuyucu da onun iç dünyasına sürükleniyor.

Bide söylemeden geçemiyciğim;kitapta Peata'nın durumu can sıkıcı.Hayır sevgili Suzanne'cim başka karakter mi yoktu Capitol'un ellerine verecek!Bıraksana Peata'mı!

Tamam çok saçma bir ayrıntı ama kitap boyunca Cinna hep biyerlerden çıkıcakmış gibi geldi ya :(

Küçük Prim'in durumunu ise uzun süre kabullenemedim.

Kitabın en güzel yanı ise her bölümün -oha- dedirten bi cümleyle bitmesi.Bu da kitabı elinizden bırakamamanız anlamına geliyor.Ve bazı yerler gerçekten sarsıcı. 

Finali başkalarını bilemem ama beni kesinlikle mutlu eden cinsten.Tabi biraz buruk bir mutluluk.
Bu yüzden canlarım gidin,alın,okuyun,gülün,üzülün,düşünün,tırnaklarınızı kemirin.
Sonra da oturun,yazın.